The teacher we love to hate

Si Sir Morel Bukid-Ama ay teacher namin sa isang private university dito sa Gensan. He is the teacher we love to hate for the following reasons:

Sadista sya. Sobra pa sa terrorist kaya kaming mga student nya naging terrorays. Nakalimot siguro sya nga kaming students ang gapasweldo nya. Isn’t that biting the hand that feeds you, Sir? Wa gyud sya gasubay sa Vision-Mission ng university! ajejeje

Walay kalooy og konsiderasyon. Gusto nyang nakikitang umiiyak mga student nya. Kabalo mi nga working student sya in his college days pero kung mahigpit sya sa mga full-time student, mas malufit sya sa mga working student na classmates namin. Hindi yata sya marunong lumingon sa pinanggalingan nya.

Masipag syang tambakan kami ng requirements at assignments. Sa sobrang dami ng tinambak nya sa amin, halos wala na kaming time para sa iba naming subjects. Kung under ka sa kanya ng dalawang subjects, idrop na lang ang usa kay kalolooy gyud ka.

Feeling sya. Akala nya, sya na pinakabright sa mga teacher namin. Pero hindi, hindi, at isang mariin na N-O! Kuripot sya magbigay ng grades. Isep-isep siguro nya, dapat dili sya malabwan sa iyang students maski sa grado. Layporeksampel, kung grade nya sa Management nung college pa sya 1.75, dili dapat malabwan kini sa students nya.

PHD sya – Parang Hindi Doctor. ajejeje.

Sipsip sya sa admin. Naghubag na ang iyang simod sa kasisipsip. Mura syag collaborator nga tigsumbong sa admin sa mga sala sa ubang titsers namo. Mao ng wala syay friends sa faculty room. Napademote nya si Sir S. Looy kaayo si Sir S. Pero sige lang Sir S. may karma man ba og wala natulog ang Ginoo. May students na sya nga sipsip nya. Sila ang iyang eyes en ears nga tigreport sa iyaha kung unsay ginasulti namong bad about him.

Daghang students ang nagka-self  pity during their thesis writing tungod nya. Grabe sya mo-insulto namo. Grabe manghikay sa mga student theses pero ang thesis nya sa MBA mali-mali man sad. Akala nya walay nakabasa sa thesis nya? ajejeje

Plano namo nga iemail ang Imbestigador og XXX para mahimoan sya og ekposey. Unta madayon ning plano namo. Nahadlok mi nga nagahulat pa ang admin nga naay student magpakamatay before nila iterminate ning tawhana (tiknot: tawo, dili mananap). ajejeje

Cheatology 101

Katatapos lang ng finals week sa mga skul. Asobnaw, stress-free na ang mga estudyante, aside from allowance-free na rin kami. Ajejeje.

Kami mga estudyante may survival tekniks para makapasa.  Ang pinakamabisa ay ang pagrerebyu ng lessons para pagdating sa exams, way kurat na.

Pero ang iba, ginagamitan ng pagkamarukoy at creativity para makapasa nang walang kahirap-hirap daw!

Kaya sa topic na ito, Cheatology 101, ididikas ko ang mga taktika ng pag-gawa ng kodigo (elementary level):

1.  Gamit ang selfon, nakasave na ang mga sagot sa text messages folder. Pag mabibisto na ng teacher, delete folder agad.

2. Kung bawal ang celfon sa examination room, lowtech dapat. Gumawa ng kodigo sa isang maliit na piece of paper. Bilotin at itago sa palad. Mag-aral ng magic para madaling mag-appear at mag-disappear ang papel para hindi mahuli ng teacher o proctor.

3. Gamit ang finepoint sign pen, isulat ang kodigo sa palad o sa paa. Kung nasa paa ang kodigo, siguraduhing naka-dekwatro ka palagi.

4. Gamit ang finepoint sign pen, isulat sa dingding o armrest ang kodigo.

5. Ukitin ang kodigo sa armrest kung gawa ito sa kahoy.

Cheatology 101 (Advanced technique)

Mag-aral kayo ng classmate mo ng sign language (using hands) o kaya Morse Code (gamit ang eyes). Kung sign language ang gamit at nakita ng teacher/proctor, magkamot para kunwari may allergy ka.  Kung Morse Code ang gamit, siguraduhin makikita nyo ang mga mata ng isa’t-isa. Pag nakita ka ng teacher/proctor, kunwari napuwing ka. Kung type mo ang teacher/proctor (or vice-versa), kunwari kinikindatan mo sya.

Ultra-advanced Cheatology 101:

Mag-aral ng self-hypnotism. Pag namaster mo na, irecord ang kodigo sa MP3 player o selfon, tapos ihipnotayz ang sarili while playing the recorded kodigo.

Noong ako’y bubuwit pa

Mahirap pa sa daga. Isa ito sa mga kasabihan ng mga Pinoy. At totoo ito, naranasan namin ito. Mahirap ang buhay-daga. Si Mom at Dad mula sa hirap. Kaya naman tuwang-tuwa sila nang sila ampunin ng isang TAO.

Mula sa araw-araw na pangbubungkal sa basurahan para meron silang makain, natatikim sila na tumira sa isang simpleng kulungang alambre. Sa loob ng aming alambreng dampa, meron tubig at pagkain na bigay ng TAO. Hindi na sila natutulog ng gutom at naging malusog sina Mom at Dad. At ng uminit ang silakbo ng kanilang mga damdamin, nabuo kaming 5 magkakapatid. Nang isilang kami ni Mom, unang lumabas ang kambal na sina Tik at Boy, sumunod ang kambal na si Sha at Ron, at ako ang bunso.

Tuwang-tuwa ang TAO nang makitang nanganak na si Mom. Nagalit si Dad sa TAO kasi maya’t maya ay nakikita niya ang higanteng mata nito na pasilip-silip sa aming alambreng bahay. Pero napawi rin agad ang galit niya nang pakainin sila ng TAO ng mga pira-pirasong gulay at matamis na balat ng ipol (yun daw ang tawag ng maid ng TAO sa prutas).

Dahil ako ang bunso at pinakamaliit, nanggigil sa akin ang bunso ng TAO. Kinuha niya ako at nilagay sa kanyang palad. Dahil sa kanyang ginawa, nabahiran ako ng amoy-TAO. Kaya nang binalik niya ako sa loob ng alambreng dampa namin, hindi na ako nakilala ng mga magulang namin kasi hindi na ako amoy-daga kundi amoy-TAO na. Kahit ang apat kong mga kapatid ay hindi na ako nakilala. Si Mom hindi na ako pinasuso at si Dad naman ay binitbit ako palayo sa aming pugad na gawa sa mga pinilas na papel.

Sa gutom ko ay lagi akong umiibik. Narinig yun ng TAO at ako’y kanyang pinainom ng gatas na hindi singlasa ng gatas ni Mom. Nagpasiya  ang TAO na ihiwalay ako sa aking pamilya at itinira sa isang maliit na alambreng condominium kasi kung hindi niya gagawin yun, mamatay ako sa gutom o kaya mapipilitan sina Mom at Dad na patayin ako dahil hindi na nila ako Kapamilya, Kapuso at Kaamoy.

Kaya ang TAO na ang nagpalaki sa akin. At sa TAO ako natuto ng iba’t ibang wika. Ewan ko ba kung bakit lagi akong kinakausap ng TAO at ang pamilya niya. Pati ang driver at maid nila ay kinakausap din ako. Kaya ako naging polyglot mouse kasi maliban sa mousepeak, marunong na akong mag-Tagalog, Bisaya at English. Kaya hayun, halo-halo tuloy ako pag nagsasalita o nagsusulat.

Ang condo ko ay nakapatong sa itaas lang ng alambreng bahay ng pamilya ko. Kaya nung bubuwit na ako, dahil hindi ako pinapansin ng mga kapatid ko, tinityempuhan kong nasa tapat ko sila at binobombahan ko sila ng mga tae ko. Hihihik. Minsan, nagmintis ang pagpuntirya ko at si Mom ang nakatikim ng mabaho kong bomba. Ik-ik-ik.

Isang araw, naligaw sa loob ng bahay ng TAO ang pusa ng kapitbahay. Nakita nito si Ron na sa sobrang likot ay nakalabas ang ulo sa alambre at hindi na makahulagpos dun dahil sa laki ng ulo niya. Kaya sinagpang ng pusa ang ulo niya! Nabulahaw sila sa ibaba dahil sa pagpalahaw ko sa iba’t-ibang wika. Sus Ginoo! Si Ron gipatay sa pussycat! OMG! Saklolohan nyo siya!

Nilibing  ang pugot-ulong si Ron ng bunso ng TAO sa ilalim ng bermuda grass sa hardin. Nakita kong malungkot ang aking pamilya pero hindi nila ako pinapansin kasi para sa kanila ako’y isa lang estranghero.

Gustong-gusto ng TAO at pamilya nito na pakainin ako ng kung anu-ano. Kaya pagkatapos ng kainan, takbo agad ako sa wheel ko para mag-work-out.

Mabait ang TAO at kanyang pamilya sa amin. Pag binibilhan ako ng mga laruan ng TAO pati sina Mom at Dad at mga kapatid ay may mga laruan din. Kaya lang, akala nila makakain ang mga ito. Kaya wala pang isang minuto ay sira na ang kanilang mga laruan dahil sa walang patumanggang pagngatngat nila dito.

Ako naman maingat sa gamit, kaya halos mapuno ang aking condo ng mga laruan. Pinakapaborito ko sa lahat ang teddy bear ko. Kasing-cute ko kasi. Ik-ik-ik. Kaya kahit saan ako gumala sa aking condo ay bitbit ko si Teddy. Para tuloy akong si Mr. Bean na paboritong TV show ng bunso ng TAO. Parekoy ko si bunso kaya kung anong ginagawa niya, ginagaya ko. Pag inaakyat niya ang puno ng atis sa likuran, ako akyat-baba rin sa alambre ng condo ko, bitbit syempre si Teddy! Ik-ik-ik.

Kasama rin ako pag tinuturuan si bunso ng nanay niya. Minsan, nagulat ako kasi nalaman ko kung ano talaga ako dahil sa lesson ni bunso. Pangngalan o noun ang paksa ng homework niya at tinatanong siya ng kanyang nanay kung ano ang mga nakasulat sa kanyang notebook. “Tatay?” “Tao.” “Gensan?” “Lugar.” “Kotse?” “Bagay.” “Daga?” (sabay turo sa aking pamilya) “Hayop.” “Si Anynomouse?”  Sigaw ni bunso: “Di-tiyak!” Ik-ik-ik.

Gusto nyo makita ako?

Sina Mom at Dad, nagpapraktis para sa panganganak ni Mom

Si Dad at accordion nya. Nakain na nya likod nyan. Kitkitero kasi sya. ajejeje

mga bro ko, sina Tik at Boy

Si Tik kinakain ang violin nya. ajejeje

Si Boy nagta-trumpet. Kainin sana nya pero matigas. ajejeje

Si Sha (only begotten doter, may kakambal sya, si Ron kaya lang nakain ng pushang iring) nagpo-flute. Puro eek-ik-eek ang lumalabas na sound. Taktak tutuli namin. ajejeje

ako ang bunso. cute noh? ni teddy bear ko. ajejeje

that’s me. akala siguro ni aab kaya nya akong i-bribe ng kapiraso cheese. Wais ito noh! ajejeje

Why Idol ko si Professional Heckler

)

Aside from Bob Ong (alias taken from his blog – no longer online – Bobong Pinoy), my other blogging/writing idol is Professional Heckler (http://professionalheckler.wordpress.com). No, dili ni sya si Hecky na fellow SB member natin. Mas bungoton si Hecky. Ajejeje

According to his blog profile:

“The Professional Heckler is Loi Reyes Landicho: a snooty and agnostic online political humorist from Makati City. He’s affiliated with a broadcast network for exactly 11 years now. He also writes for two television programs in two other networks, and serves as a contributing editor for a glossy (campus) mag.

A number of his blog posts were included in the political humor book “Hello Garci, Hello Maa’m: Political Humor in the Cellphone Age” published by the Philippine Center for Investigative Journalism (PCIJ) in 2005.

He was a contestant in at least six television game shows: Battle of the Brains; Who Wants to be a Millionaire?; The Weakest Link;  Eat Bulaga’s Kaya Mo ‘To Trivia;  Wheel of Fortune, and Game Ka Na Ba?”

If  you read his blogposts, you will see from whom I copied and imitated my style of commenting in blogposts. Ajejeje

And for those who still don’t get it, itong piso o, hanap kayo ng ibang kausap ha.

World Peace!